Sądzę, że każdy przeczytał wiele powiązanych wprowadzeń na temat zasady działania maszyn do znakowania laserowego. Obecnie powszechnie uznaje się, że są to dwa typy: obróbka cieplna i obróbka na zimno. Przyjrzyjmy się im osobno:
Pierwszy rodzaj „obróbki cieplnej”: polega na napromieniowaniu powierzchni materiału poddawanego obróbce wiązką lasera o większej gęstości energii (jest to skoncentrowany strumień energii), powierzchnia materiału pochłania energię lasera i generuje proces wzbudzenia cieplnego w napromieniowanym obszarze, co powoduje wzrost temperatury powierzchni materiału (lub powłoki), co powoduje metamorfozę, topienie, ablację, parowanie i inne zjawiska.
Drugi rodzaj „obróbki na zimno”: ma bardzo wysokie obciążenie energią (ultrafioletowe) fotonów, które mogą rozrywać wiązania chemiczne w materiałach (szczególnie w materiałach organicznych) lub otaczających mediach, powodując nietermiczne uszkodzenia materiałów. Ten rodzaj obróbki na zimno ma szczególne znaczenie w obróbce znakowania laserowego, ponieważ nie jest to ablacją termiczną, ale zimnym peelingiem, który nie powoduje skutków ubocznych „uszkodzeń termicznych” i rozrywa wiązania chemiczne, więc nie jest szkodliwy dla warstwy wewnętrznej i pobliskich obszarów obrabianej powierzchni. Powoduje nagrzewanie lub odkształcenie termiczne i inne efekty.
Czas publikacji: 27-02-2023
